بخند !
لبخند های تو
سیب است؛ جاودانگی ست !
+ نوشته شده در سه شنبه سی و یکم اردیبهشت ۱۳۹۲ ساعت 9:38 توسط م.جواد مردانی
|
تو چراغ جادویی
دست هات
آرزوی محال !
+ نوشته شده در دوشنبه سی ام اردیبهشت ۱۳۹۲ ساعت 7:28 توسط م.جواد مردانی
|
تو نمی دانی :
با کدام عاشقانه
پاییز شدم
پیر شدم
زرد شدم
...
فرو ریختم...؟
+ نوشته شده در شنبه بیست و یکم اردیبهشت ۱۳۹۲ ساعت 19:0 توسط م.جواد مردانی
|
من
نه خدا م
نه اسرافیل م
و نه انسان چندان بزرگی..
...
پس بهارت را از من نخواه !!!
+ نوشته شده در دوشنبه شانزدهم اردیبهشت ۱۳۹۲ ساعت 22:37 توسط م.جواد مردانی
|
بیژن و ویس و خسرو و فرهاد؛ نام های تو اند حضرت عشق!
نام هایی که توی دفتر شعر همه را خوانده ام همیشه جواد ...
+ نوشته شده در پنجشنبه دوازدهم اردیبهشت ۱۳۹۲ ساعت 12:8 توسط م.جواد مردانی
|
با مرگ من
همه چیز تمام خواهد شد
حتی شعر های نیمه کاره ام
+ نوشته شده در جمعه ششم اردیبهشت ۱۳۹۲ ساعت 11:10 توسط م.جواد مردانی
|
حالا که همه رفتند
چادرت را درآر و بلند شو ...
...
آغوش هام نباید قضا شود !
+ نوشته شده در پنجشنبه پنجم اردیبهشت ۱۳۹۲ ساعت 18:54 توسط م.جواد مردانی
|
آخرش
حکایت مزرعه ی گل آفتابگردانی شدم که
چشم دیدن خورشید را ندارد ...
+ نوشته شده در پنجشنبه پنجم اردیبهشت ۱۳۹۲ ساعت 7:22 توسط م.جواد مردانی
|